''henüz
kırılmış kalplerin
yedek parçalarını
icat eden yok


ama

rahat uyu Archimedes

su kaldırıyor
temizleyebiliyor hala

çocuklar doğuyor
çiçekler açıyor
karbon monoksit havalarda
öpüşünce sevgililer
her şey toz pembe görünebiliyor

yani
amatör lige
düşse de insanlık kisvesi
umut değil midir bizim için
bir kedinin köpeği emzirerek
fare peşine düşmesi''

Şairin ironisi mükemmel öncelikle.İnsana dair söylevi çeşitli nesnelerle bütünleştirmesi şiirin daha da güzel olmasını sağlamış ve temayı güçlendirmiş...

''bir tek martılar değişti
havalanmadan önce
vapurdan atılan simit peşine
üç beş yıllık sözleşme imzalayıp
kanatlarına reklam alıyor
sponsor arıyorlar


ve üzerine
gelmesin diye
yanından geçen kocaman gemilerin
gölgelerine bile
haraç veriyor kız kulesi



herkes
kılavuz kaptan alıyor yanına
girmeden evvel
aşk girdabına


yaşamak
değişiyor vesselam
ama hala
adını sevdiğimizden olsa gerek
yaşamak diyoruz adına ''

Deniz ve insan ki
halen insanlar da martılar gibi çöplüklerden beslenmekte...işte bunun adı yaşam (mış)
Şaire katılıyorum,kalemini kutluyorum...

tebrikler...
sizden uzun soluklu bir şiir okumanın zevkine vardım...
yüreğine sağlık...