13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2013
Okunma

gecenin çığlığı
sığ uykularımı bölerken
firar edip gözlerin
asılıyor kirpiklerimden
bir çığ düşüyor tepelerden
altında nefessiz kalıyorum
ayazını hissederken yokluğunun
azalırken gün
çoğalıyor karanlıklar
acıyı dağ kaldıramaz
can kaldırır!...
ay (p)aralayıp
yırtıyor yüzünü
biteviye zulmünden
bıçak kemiğe dayanıyor
acının sahrasında vurulurken çöl serçesi
umut saçlarını tel tel yoluyor
kırılırken kalem
karalar bağlıyor şiir…
AA