bir yerde değil hani bulanıklık
esası gözlerden kaçırmak
nasıl sarılır bir hayat boşa
geriye sürükleyerek umut etmeleri
bir gün boşalacak zembereği susturulmaların
bilmem hangi gezi parkı dile gelip konuşacak



dillerimiz lâl iken açtı ağzımızı kerpeteniyle ağam
çekilecek azı diş, acı, kan
dolacak ağzımıza da tüküreceğiz
cahillik hokkasına
tutup sürüyemeyecekler
asi eteğimizden



bir kanarya bile solgun kanatlarını
büyütecek göğün azgın yüzüne karşı
karına, boranına
karşı duracak sesiyle
acılar besteleyecek
re re mi do!



ölüler susacak mı acaba
toprak serpilince yüzlerine
dirilmeyecek mi bir başka canda insan
şarkılardan çıkarılmak istenen sözcüklerden
ki öyle basit değil bu sözler
bir marş olup söylenecek günlerde

do do re mi do re do



bu yüzler sisli ve tozlu aynaların habercisiydi
elini uzatıp silen olmadı
birikti karanlık odalar, evler, insanlar
ektğimiz tarlaları çiğnediler
bize sattılar bizim bağ bahçelerimizi
sesimize gaz sıktılar!


mi mi re do...



12. 8 2013 / Nazik Gülünay