olmaz cihanda hiç bir saadet
hüsnü cemalinden güzel
tan kapısında davet beklerim
selam ile huzuruna geldiğimde
gönle huşu salan meleğin
kelamında tekbir ile susarım
sine-i bahçende bülbül öter
gül bülbüle naz ile bakar
sultanım devranda gam çeker
bir bahar-ı erkan ile
geldim gönül deryana
içinde vahdeti bil diye
bugün divanda adın vardı
nuruna misk-i amber sürüldü
senle yedi cihana yayıldı
kevser ırmağının solmaz çiçeğiydi
bakar arş-ı alaya dile gelir
Rabbi görür izin ile
rengi nuruyla boyun eğendir
en nazlı çiçektir bil onu
sen pir-i şahının sultanı
arş-ı vuslat ile oda oda gezdiğim
sırlı odalarda dua ile
hüsnü cemalinin hayaline daldığım
Yusuf yoluna ışık saçtı
Tarık’ı Ala’ya yüzün sürdü
cümle melekut tasdik etti
gönülde ikrar bitmez
ikrarda hesap incedir
en ala kelamdan yücedir
bakma şemse keder ile
nurunu karanlığa çekme
Yusuf bülbül olur öter
sürgülü bahçede senden sözeder
bahçede kerim olan ne yücedir
sorgu sual sende çoktur
mizacı huyun sert hemde hoştur
yarın burada dua okunur
Yusuf divana gelir tekbir alınır
gönülden gönüle helallik verilir
arş-ı alemde nur dağıtılır
nuru alan veli olur
adı okunur görev verilir
devr-i alemde Hak’ın adıyla dolaşandır
bilmez kendini o abdal veli
dünya malına yüz çevirendir
pir-in şimdi niyaz ile dua eder
arş-ı aleme bakar hazırlık yapar
cümle melekute hesap sorar
hesabı tez bitiren ne yücedir