Bu günlerde yıllar
Çokça ağırlaştı üzerimde
Bir yalnızlık ertesi doğan güneş bile
Doğsa da her sabah kaderime
Ertesi gün yine
Bir karanlık çöküyor gözlerime


Neyi nedir
Belirsiz saatler içinde geçse de zaman
Günü anlamsız kılmamak adına
Yağan yağmur bile
Vazgeçip sağnak dan
Damla damla yağıyordu üzerime
Ve ben susup
Bir sigara dalından çıkarıyordum
Umutlarımı


Nasıl geçtiğini anlamadığım
Ve hesabını tutturamadığım bir şeydi
Zamanımın her saatini
Öylesi hızlı ve gizli gelip vururdu ki
Bir çırpıda sustururdu beni
Ömrümün geride kalan yıllarında
Ve ben oturup ağlardım
Geceler boyu gündüzlere inat


Ne zormuş sözlerimin bir duvar gibi
Kaderin ardına saklanması
Ve Ben
Saklandıkça
Konuşamadan
Sadece kendime anlattım yalnızlığımı
Kahredip aldırmadan anılara
Düşman oldum gecelere


Çok zor bir acıymış meğer
Alıp karşına zamanı
Geçme diye yalvarması


Ve
Göklerden bir ateş düşer yüreğine
İçten içe yakar kalbini
Bin parçaya düşer zaman ve
Tek bir anda kaybedersin aklını
Ve akılsız bir hasta gibi gezerken
Yıkılmış bir kentin sokaklarında
Ne elinden tutan olur düştüğün bir anda
Ne de bir yol çıkar karşına
Umutlarını beklediğin  zamanlar da


Yıllar gelir de vurur günlerimi
Gelir geçerdi gözlerimden
Bir film gibi


Ve ben
Satır satır yazdığım ve
Gönderecek bir adres bulamadığım
Mektuplarımı bile sararttım
Geçen yıllar içinde
Ara sıra açar
Kendim cevaplarken sorularımı
Ve bir mektup geldiğinde
Ve yine satır satır yazar
Postalardım
Yüreğimin bir köşesinden
Diğer köşesine


Ve öylece akıp giderdi zaman
Ne adresim var dı bir şehir de
Ne de adresi olan bir kent
Bulabildim kendime


Bir sokağın bir köşesinde
Bir paket sigarayla birlik de
Karanlık bir geceden
Aydınlık bir sabaha
Umutlarımı yazdım sadece

.
.
.
Mawish
.
.
.

UMUTLAR