Ateşin düştüğü yerden yükselir sesi
Zılgıttır anaların dilinde
Baba ocağıdır saçları ağarmış
Ateşi yakana lanettir kardeş acısı
Asker mektubudur,
Yarin yüreğinden söylenir
Yürekle bestelenir, uzundur, susmaz...
Sözleri acının ağzından
Çığlığı Halepçe’den
Her şafakta melodisini ekleyen Dersim
Kürt çocuğun türküsü olur
Takma bacağına yakılır
Kör bir çocuktan
Gözyaşı olur.
Roboski’den Rojava’ya karışır
Bir çobanın kavalında nağme olur
Fırat’tan akar Mezopotamya’ya doğru
Bir kolunda Halepçe, diğerinde Roboski
İkisi de sargılı
Dinmeyen ağıtları yaralı
Halepçe’nin havasında kirli
Sokakları gibi ıssız
Yavrusu kadar masum, ana kucağında hareketsiz
Anaların puşisi gibi renksiz
siyah ve beyaz
Amed kadar öfkeli
Dinmeyen ağıtların bir yenisi...
_____alıntıdır_________________________________rojava

__Bu mübarek günde ALLAH’ım sen bunu onların yanına bırakma sen bu vahşeti cezasız bırakma hangi yürek ki bunun hesabını verecek kadar cesaretli hangi yürek ki bu tabloya bir isim bırakacak kadar merhametli ALLAH’ım sen bunu hiç bir insana yaşatma...

_Dayan yüreğim dayanabilirsen dayan ömrüm dayanacak mecalin varsa .