Niye burada yoksun, anne, niye terk ettin?
Kafatasım, yarılmış gibi zonkluyor başım
O vicdan azabını tam ne zaman fark ettin?
İçinde benden daha değerli dört gardaşım

Kafayı yedim annem, aklımla oynadılar
Yana yana aradım seni; ama hiç yoktun
Şefkatinin yüzünden, kalbimi kınadılar
Ey zehirli insanlık ruhumu niçin soktun?

Çantamı alıp çıktım bir yola, yürüyorum
Sırtımı döndüm artık, gidiyorum ölüme
Direnen »Azrail’i« peşimden sürüyorum
Yapayalnız dalması için kandan gölüme

Saçımı okşasaydın benden bir ben doğarken
Yüzüm toprak içinde, dudaklarım da çamur
Beni recmetmek için, Şeytan taşlar yığarken
Bu akşam cehenneme yağıyor yeşil yağmur

Sürünen dabbe gibi, debelenirken nefsim
Heybetli Allah basıp geçti tam üzerinden
Yerlerde yalvarırken bana, çıkmadı sesim
Geberdiğini gördüm, gözlerinin ferinden

S /ÂYE (01:06) 25 Temmuz 2013 / İnönü