1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2846
Okunma
KIRK YAŞ
Hayatım tek düze kurulu saat gibi,
Hep aynı yerde dönüp duruyor.
Bu gün de aynı tıpkı dünkü gibi,
Monotonlaşmış ömür akıp gidiyor.
İçime kırk yaş hüznü çökmüş gibi,
Saçlar ağarmış ayna bana gülüyor.
Yitip giden zamanın suçlusu benmişim gibi,
Geçmişim geleceğime hesap soruyor.
Kaderimin kadersizliğini ben yazmışım gibi,
Kendi kendine kahredip söyleniyor.
Bedenim ruhum buna alışmış gibi,
Amaa..! dilim gelmişine geçmişine sövüyor....
Cevap Yaz