Öldüğünü düşünmek,
Öylece cansız yatarken,
Sevdiklerini duyamamak dokunamamak
Konuşamamak yardan uzak candan uzak.
Öldüğünü düşünmek,
Soğuk bedenim yerde yatarken.
Yağmurun yağışını görememek
Toprağın kokusunu, güneşin doğuşunu
Bir yudum suyu içememek.
Ne garip gercek..!
Öldüğünü düşünmek.
Öylece tepkisiz herkes ağlarken.
Ağaçları, çiçekleri, kelebekleri,
Bir daha görememek
Ayakları saran çimenleri çiğneyememek
Her nefis ölümü tadacak bilirken
Öldüğünü düşünmek
Ne zormuş yaşarken.
Hakkın iki metre kefen dokuz tahta iken
Nedir bu hırs bu öfke ölüm varken.
Kırdığın kalpleri, üzdüğün gönülleri
Yaptığın zulümleri af dile yaşarken,
Ölümü düşünmek,
Ne zormuş günahın varken.
Her ölümün ardından rahmet dilerken,
Yaşadığın her güne şükretmek,
Aldığın nefese dua etmek helal lokma yemek
Son nefesin de Kelime i şaadet getirirken,
Ölümü düşünmek
Ne zormuş Allah’a borcun varken...