İyiyim dedim ve başladı oyun.
Tesettürüydü bu inatçı tebessüm miş gibi oyunumun
Astım öksürüğü gibi ansızın gelir
Ciğerlerimi kanatana kadar gitmezdi.
Oysa dudaklarıma yapışıp kalan bu tebessüm
Ne kadar tanıdıksa sana
O kadar yabancıydı bana.
Hala dost olmamıştık onunla
Yıllardır konaklıyor olsa da dudaklarımda.
Ümitliydim, azimliydim
Kovacaktım en sonunda
Sürecektim bir gün kuş uçmaz diyarlara
Çığlık atsa da duyulmayacaktı sesi
O karanlık çukurda.

İyiyim dediğimde
Gerçekten iyi olduğum için söyleyecektim bunu
Bozacaktım bu çirkef oyunu
Tevellüdü puslanmış riyakârlığı emekli edecektim
Sahte kimliklerimi yırtıp atacaktım çöpe
Düşmeyecekti artık dürüstlüğüme gölge.
Mış mişleri sobeleyecek
Saklandıkları yerden çıkamayacakları kadar uzun sayacaktım
Saklanmaktan bıkıp terk edeceklerdi oyunu.

Yapamadım,
Mümkün olmadı, kaçamadım.
Her defasında pusuda yatan düşman gibi
Vurdu beni sırtımdan.
Ağzında zafer türküleri
Elinde kanla dolu kadehi
Usulca doğruldu yine tahtından.
Uzun uzun baktı
Ve
Fütursuzca boşaldı dudaklarımdan.



Naciye ÜRÜN
Üsküdar-haziran 2013