Suskunluğundu bana bıraktığın adresin
Hangi kuytularda açardın, adın neydi bilmezdim
Kar yolları keserdi, mavileşirdin inadına
Yağmurları sürüklerdi peşinden
Uzaktan geçen gemilerin
Sular çekilir
Rüzgâr susar
Dingin gülüşlerin kalırdı geriye

Kasım rüzgârları gezinirdi yüzünde, tepende kocaman ay
Gülüşlerini sorardım, ceylan güncesi derdin
Dar akşamüstüydü, incecik yerindeydik zamanın
Nasıl da büyüleyiciydi kaldırımların gizi
Kavimler göçüne götürürdü
Bir çay içimlik sohbetler bizi

Vaktimiz olmasa da aşka dair sözcükler söylemeye
Geceyi maviye keserdi dokunuşlarımız
Ölümüne özlerdik de birbirimizi
Utanır, adını koyamazdık delice sevdaların
Söz hükümsüzleşirdi o an, içine kapanırdı yara
Kül ve hüzün kokardı saçların

Ateş mavisini arar, tenhalaşırdı gökyüzü
Aşk hecesi yanlış yerden bölünür
Hüzün çiçeklenirdi kirpiklerinde
Bu kadar kolay mı derdin bırakıp gitmek
Mutlu sonla bitsin isterdin bu masal
Hayata bir itirazdı iç çekişlerin.