Demek gidiyorsun
Adın kaldı bende
Canın emanet üstelik
Göçmen kuşları gibi düşmüşken yollara
Gönlüm suya karışır
Sızar peşin sıra
Uğurluyorum seni gönül penceremden
Dualar bir bir dolanıyor dilime
Ardından sular döküyorum
Gözlerinin rengi toprağa
İnci bir sızı
Sarıyor dört bir yanımı
sonbahardan kalma bu hüzün
Avuçlarımdan topluyorum
Dökülen yağmurları
Bir an kanatlanıyor içim
Yuvasını terk etmeye hazırlanan
Kuşlar misali
Havalandıkça düşüyorum
Bir adım atsam gözlerine düşeceğim
Saplanıp kalır kibriklerin
Dayanamam
Kopamam
Ayrılamam
Haydi var git sen yoluna

Şimdi kalbim kapısında
Dalğalı denizlerin çoşkulu sesleri
Köpürüyor şu yokluğun
Başımı taşlara vurarcasına
Her gece sana bakıyorum
Senden uzakta
Yanlızlığın düşüyor geceye
Gölgesindeyim şimdi mehtabının
Gerdanına inci gibi dizilmiş yıldızlar
O yıldızlarki
Sen gibi sarıyor geceyi
Eteklerinden topluyorum
Geceleri açan karagülleri
Bakma öyle
Haydi uzatsana elerini
Kara bir diken gibi yutuyorum hüzmünü
Boğazıma takılıyor bu ayrılık
Duyuyormusun sevgili

Ey kelimelerimin en güzeli
Bak işte
Yazamıyorum bir türlü seni
Yırtıp atıyorum kağıtları
Yine sensiz öksüz kalacak bu şiir
Ya içinde bir söz eksik
Yada kelimeler kuruyor dudağımda
Şimdi yüzün
O yüzünki gülleri utandıran
Çığ gibi
Geceleri ay gibi
Düşüyorsun gözlerime
Susma söyle ne olursun
Yaz ortasında kar olup düşecekmisin
Konuş haydi söyle
Seni çok özledim gelecekmisin
Gelecekmisin.....

celalkeklikci