Söylemeseydin keşke bittiğini yüzüme
Seviyorsun diyerek avuturdum kendimi
Seni sevmek cezaydı razı oldum yazıma
Kime ne söylerim ki şimdi nerde dendimi
Kimleri kırmadım ki seninle olmak için
Gidiyorsun öyle mi dostlar önünü açın.


Annem babam karşıydı evlenmeme seninle
Üzer seni deyip de nasihat etmişlerdi
Mutluluk haram sana gider isen onunla
Geri gelme diyerek imzayı atmışlardı
Aşk ferman dinlememiş peşin sıra gitmiştim
Reva görülen şeyi bir lokmada yutmuştum.


Daha sene dolmadan kavgalar başlamıştı
Kaynana dırdırıyla eridim çöpe döndüm
Evde dil yanıkları yüreği haşlamıştı
Düzelirim diyordun tatlı sözüne kandım
Kucağımda çocuğum dualar edip durdum
Mutluluk yakın deyip vuslata saat kurdum


Yıllar geçti olmadı sen değiştin gittikçe
Eve geliş saatin sabahları bulmuştu
Bazen hiç gelmeyip de dışarlarda yattıkça
Ümit ektiğim yürek saksısında solmuştu
Buna rağmen hep sustum çocuğum vardı benim
Ne yapsan razı oldum kurbandı ona canım.


Şimdi başkası var deyip karşımda dikilirken
Giden gençliğim ağlar camlardan el ederek
Ayrılık yaprakları üstüme dökülürken
Pişmanlık yüreğimde etlerimi diderek
Çaresizlik rüzgarı başımda eser durur
Sevda dolu yüreğim dalında açmaz kurur.


Gidecek yerim de yok nereye giderim ben
Anam babam istemez kapalı dönüş yolum
Kuma olsun dedikçe yüzüme bakarak sen
Yalnızlık yürek burkar kırılır elim kolum
Başka çarem var mı ki razı olmaktan başka
Lanet olsun kanıp da sevdiren seni aşka.


Ayvazım Deniz