Yaşam olanlarla olmayanlar arasında
Ama anlatılanlar ise tüm olanlardı.
Basit fakat gerçek, güzel ama zor,
Acı ama hasret, çıkar bir sokak
Ama çıkmazlarla doluydu.
Sevgi, saygı, umut, hasret
Güzel, zor vede ayrılık,
Keder kaderle buluşmuştu.
Herşeyi, herşeyi bulabilirsiniz.
Yazan oydu okuyamayan da,
Gören oydu göremeyen de
Sanki bir başka insan vardı
Onunla bazen onsuzdu sanki.
Bazen umutlarına sarılan,
Bazen umutlarına yenik!
Bazen çelişkilerle umutlu ve kararlı o.
Kim olabilirdi karmaşık insan tabiri
Onun için azdı bile
Daha farklı, çok dahası vardı
Güçlü ama güçsüz
Bir yandan varolma kavgasıyla
Bir yanda yok etme çabası arasında
Savrularak belki o zaman
Haddi olmayarak kalemini alacak
Defterini karalayacaktı
Defteri ve kalemi onun için dosttu
Hesapsız ve kitapsız.
Yaşamda ilerlerken
Gerçek dostlarada rastlamıştı tabi.
Şimdi ya geride bıraktıkları
Yada yaşadıkları dostlar
Yarınlarda unutulmaya
Müsaade edilmeyecek değerdekiler.
Bence bir süre yaşayan,
Bir süre bekleyen,
Bir noktadan öbürüne
Zamanı aşılayandı
Karmaşık insan.
Geride bıraktıkları için
Dönüp şöyle bir baktı!
Günün birinde aradı ve buldu,
Yapmak istediklerini
Yapabileceklerini anlattı,
Yıllarca yoğun olan geçmişe sarılışını,
Onu diğer insanlara da
Her geçen gün yakınlaştırdı.
Buldu ve sevindi
Her bir farklı öyküler,
Herbirinin içindeki duygular aynı.
Bıraktıkları yerden, devam edercesine
Bir dokunuştu yaşama adeta
Ah çocuklar onlarda olmasa
Kim kanıtlayabilirdi geçen zamanı
Takılı kaldılar bir süre
Zamanın dönülmezliğine
Hep beraber biraz şaşkında olsa
Sonra anladılar
Büyümüş çocuklar vardı
Barındırdıkları yüreklerinde.
Sevinçler, coşkular
Derin bir sessizliğe büründü,
iyiki varsın dediler
Yaşamda kaybolmayanlara
iyiki varsınız,
Her birimiz bir yerde de olsak,
Uzaktan uzağa yalnızlığımız
Kaybolmuştu kalabalıklar arasında.

İyiki varsınız.

Yazan/Hülya COŞKUN