Kırk yaşında bir yolcu gibi
Yürüyorum ağır ağır bir tepe yamacında
Zoraki yükler taşıyorum göğsümün sol kenarında
İltimas geçmek ne ala,alışıyorum
Derken yeniden kayboluyorum
Issızlık,sessizlik ve yalnızlık ortasında

Kısık sesle konuşmak neden ister ki insan
Bir nedeni var mı diye düşünmek istemeli bazen
Sonra hatırlamalı sevdiklerinin olduğunu
Sarıya,maviye,yeşile hasret dolu bakmak ne demek
Özgürlüğünü içinde kaybetmiş gökkuşaklarının sessiz matemi mi
Ya da karanlığa kuşluk vakti vurulmuş sevgili özlemi mi

Kana kana su içmek gibiydi seni sevmek
Önce susuzluğum,ardından mutsuzluğum yeşermişti
Temiz sayfalara inanır olmak ve sana doya doya bakmak,
Gözlerimi gözlerinde unutmak istemiştim,seni istediğim kadar
Utanmak,kızarmak ve olmak yanakları al al kırmızıya inat

Beklemeye alışacak kadar uzun yaşamak mı önemli olan
Veyahut sabrını sınamak mı sadece o gelsin diyerek

Resimlerin,hatıralarımın baş aktörüdür hala
Atmaya kıyamadıklarım arasında örülü saçları olan bir küçük kız vardı
Masumiyeti yüzünden akar,gözleri her zaman güneşe bakardı
Olmasa da yanımda,duymasam da sesini
Bir zamanlar o kızın gönlü benim için atardı