Hiçbir şey yapmadım bugün
Koskocaman bir hiç!
Sakinliğim,sessizliğimle eş
Bense mutsuzluğumla kardeş gibiydim

Anılar saçıldı karanlıkta,toz misali yere
Odam sen kokuyor,boğuldum hüzne,kedere
Bir de eskiler depreşti mi içimde
Ne susturabildim adını,sanını
Ne de durdurabildim yaşları gözümde

Pencere kenarı,uyumak isteyen düşlerime
Bir yastık misali el veriyordu
Ve yorganı hüzün olan bir örtüyle bezeniyordu hayallerim
Her yaktığım sigaranın dumanı ciğerime değil
Sanki sana dokunacakmış gibi geliyordu her nefeste
Her çekişte buram buram sen tütüyordun gözlerimde

Çok düşünmek ağlatır mı insanı
Yoksa kader diyerek mutlu olmak kandırır mı?
İstemem,sensiz güneşi seyre dalmayı
Boşverdim,manasız hayattan zevk almayı
Umurumda değil ki istikbalim, geleceğim
Biliyorum senin gibi birini artık sevmeyeceğim

Günün birinde yaşlanmış olarak bulacağım kendimi
Belki kucağımda üç torun ve arda kalan ağır yükler
Sense yaşanmamış anılara isyan edeceksin,derinden iç çekerek
Kırışmış yanaklarına bir yaş daha bırakacaksın usulca,umutsuzca
Ve yoklarken zayıf hafızanı,dipsiz anılar denizinde
Bir boşluk,evet sadece hatırlayamadığın,acı veren
Tek bir boşluk kalacak yorgun yüreğinde
Biz bu dünyadan göçerken ayrı ayrı...