28
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
1591
Okunma
sen mahallede tektin Münevver
geçtin mi sokaktan şöyle salınarak
erkeklerden önce kadınlar bakardı
bir artist gibi yürürdün, ince endamınla
saçlarını sallardın farkettirmeden
öyle ağır satardın gülümsemeni
bir kaşın hafif kalkık havaya
selâmlardın
eski Ankara evlerinden birinde otururdunuz
bir sevgiilin vardı, geçerdi evin önünden
baban yakalayıp dövmekten beter etmiş
senin gibi değil biraz hantaldı
bütün sarışınlığını doldururdu odana
her bakmasıyla pencerenden
aşk yerinden oynardı yüreğin
düşlerinin resmini çizerdin kâğıtlara
sandalda aşık, bir kız ve oğlan birbirine
göle düşerdi sevgiyle
öpüşen gölgeleri
sen bu sokaktan taştın Münevver
bizler figürandık senin yanında
en vamp artistlere taş çatlatırdın
bulunduğun ortamda sen konuşurdun
ve öyle kanun gibiydi sözlerin
yine de otururduk birlikte
evin yer minderlerinde
kırpık gözlerinle gülerdin
bir pula satardın hayatı
sevdiğinle olmadı. başka bir adamla evlendin
borç harç sıkıntı derken
yürümedi evlilik
ne kadar yaşadın bilmem
özgürlüğün tadını
bu kez daha genç bir adamla evlendin
bir oğlun daha oldu
döndün eski mahallene
o mahallenin çivileri çoktan oynamıştı yerinden
ne eski kızlar
ne eski oğlanlar vardı
öyle üzgün gezindin geçmişinde
şu duvar dibinde dövmeye çalışmıştı
baban rahmetli, sevdiğini
ne çok otururdunuz
büyük camii duvarında
ne dedikodular yapılırdı
şu apartman olan yerin
önceki avlusunda
halâ kulağında
sokaktaki kızların kahkaha sesleri
senin sesin de eskisi gibi çıkmıyor
bir kaşın inmiş yere
sitem ettin beni gördüğünde
ne o beni tanımadın mı diye
çok değişmişsin dedim Münevver
kilo almışsın
belki o yüzden tanımadım
yalandı
seni tanıdım Münevver
sen hiç böyle değildin
çok uzaklarda kalmış
o eski tanıdığım
başı daima yukarda
artist kız!
19. 7. 2013 Nazik Gülünay