En büyük hazine
Kendidir insanın,
Yaptıkları yapacaklarıyla,
O hazinedeki
Pırlanta, zümrüt,
Yakut misali
Çocukların, torunların,
Saklarsın sakınırsındır
Yaşamdaki korkularınla
Onları hem kurt,
Hem de kuzulardan.
Bir bakarsın
Uçuvermiştir yuvadan,
Elini uzatsan
Yakınında aslında
Ama uzaktadır sizden
Artık paylaşmışsınızdır
Anne yüreğinizi,
Çoğalıvermişlerdir bir bir
Hiç beklenmedik anlarda
Bir anda torunların ,
Hem ilklerini yaşamak
Ne zevklidir önceleri,
Ardından gelenlere de
Eyvah yetmez,
Hevesin alınmıştır,
Yaşamın her anı ve kesitinde,
Çıkarabilirsen mutluluğu,
Mutlu sarılırız hazinelere,
Orada çıkar yorgunluğun,
Orada vardır
Bir çok yaşanılmışlığın,
Açıverin hazineyi,
Önce kendinizle
Sonra SEVDİKLERİNİZLE paylaşarak.

Yazan/Seslendiren/ Hülya COŞKUN
Fotoğraf/ Levent YAVUZ