27
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1620
Okunma

Karışırdı baharla yaz birbirine
Hava ve toprağın rahminde
Can bulurdu mevsim.
Çağlardı sular
doğmadan önce.
Sürgün verirdi erguvanlar
Nefesini nefesime...
Eflâtun bir bahar
Bukle bukle boşluklar
kokardı sen diye...
Karışırdı tenime
Hanımeli kokusu
sarılırdım umuda
deli bir yağmur öncesi...
Kokun
Tenin
Nefesin
Ve vuslata bağlı gelişlerin...
Eflatun bir kandil gibi yanardı.
Gökyüzünün pembeliğinde...
Zamanı tüketircesine hasret
avare
divane
kör bir alevin içinde...
Rüveyda bir kaçıştı öpmeler
Ufka çarpar
geri dönerdi düşünceler.
Dağılırdı duygular
erguvani akşamın yalımında.
Sarılırdı hatıraların ipi
zamanın boşluk sarkıtlarına...
Kabarırdı toprağın göğsü nevruzda
Ertelenirdi çiçekler
cemre düşmeden bahara...
Ver sürgünlerini hadi
Elimi sen tut yine...
Serime kefen sevdan
Can versin
Özümü bahara çeviren mora
Çiçek açsın
sardunyada
erguvanda
menekşede...
Koksun buram buram Sen diye...
Ferda Özsoy
5.0
100% (23)