Müjgan Türkan Yıldız Yasemin ....
Bizim kadınlarımız yazgısı başkaları tarafından yazılan.
Ne güzeldi anlatımın dizelerin arkadaşım.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..

kutlarım gönül dostu..saygılarımla.

Muhteşem bir betimleme çalışması . Kutlarım

ne güzel tasvir etmişsiniz Müjgan'ı ,

tanımış kadar olduk,

amma ve lakin acılarını da yaşamış kadar olduk:(

ülkemin acı gerçekleri, bu devirde bile halen aynı ne yazık...

var olsun kaleminiz, yüreğiniz...sevgimle...

işte bu yüzdendir kız çocuklarıma apayrı bir önem veriyorum

ikisi de üniversitede Rabbim iznederse mühendis olacaklar yakında

özgür ve insanca yaşamak en çok onların hakkı

kızların, yani; vatanıma evlat doğuracak anne adaylarının...

kızlarını mal gibi gören insancıklara yazıklar olsun

insanlığın huzuru bu türler yüzünden bozuluyor

selamlarımla

üzüne bakmadan çizerdim resmini
tepesinde toplardı dalgalı saçlarını
kâhkülleri dağılırdı yüzünde
gözleri bir bebek kadar masum bakardı
içine akardı bilirim çocuk gözyaşları
arkadaşım bizden bile saklardı


daha on üç yaşındaydı
babası bizde sofrada yemek yerken
sattım dedi Müjgân’ı
bir iki yaş büyüktüm ondan
evlilik yaşımız geldi mi geçti içimden
ben büyük olduğuma göre
yoksa gelip geçti mi?
çocukluk işte
sevinemedim
babası sanki çok güzel bir iş yapmışca
sevinçliydi


daha çocuktu Müjgân, hiçte büyümeyecekti
onu birden büyütenlere inat
hep öyle kalacaktı
kirpikleri inip inip kalkacaktı
büyükler konuştukça
çocuklaşacaktı


nasıl da oynamıştık kına gecesinde
provasını bile yapmıştık ikimiz rol keserek
evleneceği oğlanla yapacaklarının
büyükler seyredip gülmüştü


bizi evlerinden çok aşağılarda karşılamıştı
öyle canayakındı
tepedeki evlerinden
aşağılara dek uğurlardı
arkadaştı


çocukça hayallerdi konuştuklarımız Müjgân’la
hepte öyle kaldı’k
hiç birimiz büyümedik
evcilik oynar gibi
yaşadık hayatı da
rol yaptık
acıttıklarında bıraktık rol yapmayı
bağıra bağıra ağladık


bir bayram günü geri geldi Müjgân
dışardan ayakkabısını giyerek
nefes nefese
soluğu anne evinde almıştı
çünkü annesine götürmemişlerdi
bir de sizleri özledim dedi


böyle bitti mi çilesi, ne gezer
bir kaç yıl geçmeden
evlendirdi babası
hiç görmeden damadı
nikâhta görmüştü ilk
ve burnundan kanlar boşandı


ah Müjgân ah!
hayatını hep başkaları çizdi
sen rolünü oynadın
hiç öyle ökelekli kadın olmadın
iki çocuğun oldu, büyüdü, evlendi
sen her zaman yaşattın
yaşamadığın çocukluğunu
kumral yüzünde kâhkülün
arkada at kuyruğunla



16. 7. 2013 / Nazik Gülünay





K u t l u y o r u m usta kalemi...........
Mükemmel anlatımdı yüreğin kalemin daim olsun üstadım
Yürek sesin hiç susmasın
_________________Saygılar

SERİYDİ SANIRIM. BU ŞİİRİN DEVAMI OLMALI..BEĞENDİM

Çok güzel bi anlatım iyi bir şiir olmuş
Böyle Babaları insan diye adlandırmak zor..

saygılaarımla

Eeeee Müjganın babası ne kadar da gururlanmıştır yaptığı bu çağdışı davranışından dolayı, hani kimse yüzüne diyemediği, hatta iyi yaptığını diyerek tebrik ettikleri için belki de..
Sanırım insan kanıyla belenen insan kılığındaki sülükler tepeelerde olduğu müddetçe daha çooook Müjganları duyacak, okuyacağız...
Anlamlıydı şiiriniz...
Teşekkürler kardeşim...
Selam ve saygılar...

ne çok hikâye var. ve azalan kadınlıklar...

aha on üç yaşındaydı
babası bizde sofrada yemek yerken
sattım dedi Müjgân’ı


Ayyy. dedim okuyunca, ne müjganlar hasır altına gitti...Dahada gidecekler var bu gidişle :(
Sabah gazete okudum, bir vali hem de on çocuklu, iki küçük kızla arabada yakalanmış, rezilliğin dik alası bu...sevgilerimle canım...

HÜZÜNLÜYDÜ ŞİİR KALEMİNE SAĞLIK ÇOK DUYGUSAL

Müjgan'ı tanıyorum. Güzel konu, harika şiir. tebrik ve selam.

toplumun gerçekleri bunlar arkadaşım..
bunun gibi ne Müjganların hayatı mahvoldu canım..
yürek burkan dizelerdi tebrik ederim..
kalemin hep yazsın şairem..sevgiler..

Dizeler hüzünlendirdi.

Ama en çok şu „sattık“ sözü var ya o yakıyor içimi Türkiye`ye her gidişimde bu sözü eleştiriyorum. Ama oturmuş bir kere. Bırakmıyorlar „evlendirdik“ diyemiyorlar.

Tandırda yufka yaparken gızı sattın mı gıııı?
Yooo daha satmadım evdeee.
Gelen giden çok ama….
„Galiba başlık parasında anlaşamıyorlar.“

Neyse doluyum daha yazacak okadar çok şey var ki...

Kaleminiz daim olsun Nazik Hanım.

Gurbetten selamlar gönderdim.

bahtıyâr olun diyecektim
çok geç kalmış dualarımdasınız

ve her ölüm gibi
erken bulurum gelinlik giymeyi
allı duvaklı da olsa
içimde bir şeyler acır

bilirim her gelin
sonunda bedbahttır
anamdan bilirim
yaranamadı kimseye
zaten öksüzdü
itilip kakıldı ömrünce
erken öldü
sevindim
Allah kurtardı dedim
ağlamadım ölüdüğünde
şimdi gözlerim dolu
onun yerine
geç kaldım yine

harika bir mezar taşı var
bana ne
gidemediğim yıllar
o hep köyde
benim içim yanar
babam mevlüt okutmuş
kendini avutmuş
anam gülmüştür
herhalde

sabahtır açık sayfanda kaldım
okuyamadım
bildim ucu yanık bir şiir
kıyısından dolandım

bir de cevriye vardı
neriman köksal dedim
bilmiyordu
Türkanın soluk benizlisi
müjdenin soğuğu
kocaman elleri
beni görünce sinerdi
oysa koşuya halıya gelirdi
bizim evde gözleri

hala kızım nişanlısını
cevriyeden aldıkları ile gönüllermiş
ayna tarak cep harçlığı
ucuz birşeyleri de
benden geldi zannedermiş
hökümet gibi dediklerindendi
sığır çobanının kızı
çok güzel kadınsıydı Cevriye
bir kaç kere satmış babası
nerde garip, fakir it-kopuk serseri
parayı veren düdüğü çalmış tabi

dünyanın işi..
yenilerde haberim oldu vallahi
aklıma getirmedim cevriyeyi
ben çocuktum, daha çoktu evlenmeye
o kütür kütür bir köylü güzeli
beş basardı değme artislere
bir servi boyly kadındı Cevriye

ah müjganlar ah umutları yok olan kırılgan yürekleri hiç farkedilmeyen müjganlar...


Duyarlı yürek ses olmuş yine toplumsal bir gerçeğe hazin öykü dize dize düşmüş yüreğime... kutlarım yürekten her daim sevgimlesin ve saygımla..

Ah müjgan ah desemde ne gelir elden,tebrik ederim saygılarımla.

bunlar tanık olunabilen Müjganlar...Ya diğerleri ?

ah Müjgân ah!
hayatını hep başkaları çizdi
sen rolünü oynadın
hiç öyle ökelekli kadın olmadın
iki çocuğun oldu, büyüdü, evlendi
sen her zaman yaşattın
yaşamadığın çocukluğunu
kumral yüzünde kâhkülün
arkada at kuyruğunla



GÜNAYDIN DOST GÖNÜLLÜ İNSAN ;
ADININ AYŞE FATMA SATI MÜJGAN OLMASI HİÇ ÖNEMLİ DEĞİL..HALA KANAYAN ÜLKEM GERÇEĞİ..DUYARLI KALEMİN BU KONULARDAKİ HASSASİYETİ ÇOĞUMUZ TARAFINDAN BİLİNİYOR ARTIK..BİLİNMEKLE İCRAAT BU MANADA FARKLI DEĞİL Mİ. ZATEN..ÇOK GÜZEL VEDE ANLAM YÜKLÜ BİR DUYGU PAYLAŞIMIYDI ....
YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN..YÜREKTEN KUTLARIM ..EMEĞİNİZE SAĞLIK .
SELAM VE SAYGIMLA

günaydın
Müjganlar üç kuruşluk kirli hevesler uğruna satılmasın artık

düğüm düğüm yutkunamadım ben böyle olmazdım şaire

****Ş A P K A***********

SAYGILAR

o mahur beste çalar
müjgan la biz ağlaşırız...
yazan yüreğine sağlık..harıkaydı..

iç burkan toplumun kanayan yarasının
anlatımı güzeldi

güzel yuregıne sağlık annem ellerinden hürmetle opuyorum

bir bayram günü geri geldi Müjgân
dışardan ayakkabısını giyerek
nefes nefese
soluğu anne evinde almıştı
çünkü annesine götürmemişlerdi
bir de sizleri özledim dedi


böyle bitti mi çilesi, ne gezer
bir kaç yıl geçmeden
evlendirdi babası
hiç görmeden damadı
nikâhta görmüştü ilk
ve burnundan kanlar boşandı


ah Müjgân ah!
hayatını hep başkaları çizdi
sen rolünü oynadın
hiç öyle ökelekli kadın olmadın
iki çocuğun oldu, büyüdü, evlendi
sen her zaman yaşattın
yaşamadığın çocukluğunu
kumral yüzünde kâhkülün
arkada at kuyruğunla

Müjgan'da Müjgan miş ha tebrik ediyorum selamlar..............

Ah Müjgan...
Çok güzeldi sevgili arkadaşım...
Selamlar ve sevgiler...

Çok duygulandırdı.

yürek acıtan dizelerdi.ülke gerçeği ve çok güzel anlatmışsınız.

Memeleketimin bilinen halleri gibi.

Çocuk gelinlerimiz, duyguluydu.

Teşekkürler kaleme...

çok güzel çok anlamlı ben bu sayfadan ayrılmayacağım sevgilerim nazikciğim

güzel şiir kutladım

cok cok guzel anlatım ıle mukemmel bır sıırıdı okudugum saırım ınan cok severek okudum segıler gönderıyorum sıır gönlunuze AKÇAYIM SIZE EL SALLIYOR

:(((

ikinci satırdan itibaren suratım düştü şiire sanırım.. kalbimin parçaları nerde, ben de bilmiyorum...

gerçek mi diye sormayacağım.. müjganlar çok ve gerçekler ne acı..

sevgilerimle acılar duyan yüreğine..