BİRİNCİ GÜN


Hani olur da bir gün ayrı kalırsak
Bir yanı eksik kaldığımız bu dünyada

Baş başa kaldığımızı düşün bir an da
Bir yanda vicdanın seninle
Diğer yanda yüreğin benimle
Ellerin ise kalbinin tam üzerindeyken
Yapıştır elini kalbinin tam orta yerine
Dinle sesini, duy nefesini

İşte o an yalansız bir his doğacak gönlünde
Yüreğinin derinliklerinde bir yerde
Üşürken bir anda,
Ellerinin terlediğini,
Ya da sıcaklar geldiğinde üzerine,
Buz gibi serinlediğini göreceksin
Ayrı kaldığın o saniyelerde

Her şey anlık yaşanacak beyninde
Bir anda olacak her şey
Ansızın, aklının bile aklına sığdıramadığı
Bir gün yaşayacaksın, Bir akşam güneşine dek
Sürükleneceksin uyksuzluğa, karanlık gecelere
Uykuya hasret bir gece yaşarken
Gündüze ise sabır isteyeceksin Allah’dan
Kaldıracaksın ellerini gök yüzüne, dualar ederek
Küçücük bir umut dileyeceksin sessizce.

Ama nafile
Çaresiz sessiz bir haykırışın tam ortasında kalacaksın
Dillerinin dilsiz kaldığı saniyelerde
Bir yanın gitmelere isyan ederken düşlerinde
Diğer yanın ise
Gelmesini istediğin umutlarını arayacak hayallerinde
Gözlerini kırpmadan uyumanın ve
Göz kapakların çatlayana kadar uykusuz kalmanın
Ne demek olduğunu anlayacaksın sahte düşlerinde

Bir ben arayacaksın, uykusuz gecelerinde, nefessizce
Ya da bir umut gelmesini bekleyerek
Uykunun gelmesini dileyeceksin yüce Rabbinden

Ama ne çare,
Gündüzlerin gecelere karışmıştı bir kere
Saatler duracak
Sigara üstüne sigara yakacaksın
Çekaceksin en derinlere
Nefes nefese kalacak, kalbin sığmaz olacak göğsüne
Söküp atasın gelecek alıp eline kalbini
Çıkıp gidesin gelecek bu şehirden
Sığmaz olacak küçücük bedenin kentlere,
Kalacaksın bir başına çaresiz ve sessiz
Bomboş sokaklar ve yanmayan lambalar
Kaldırımlar, sessiz ve kimsesiz

Ölümün eşiğinde gizlenirken
Huzurun,
Yazmak ve silmek arasında geçen
Yaşam çizgisinden ibaret olduğunu anlayacaksın
Yaşadığın bu birinci günde.

İkinci günde ise yokluğuna alıştığını sanıp
Ama her defasında yanılacaksın.
Her defasında başa dönüp ilk yaşadığın günü
Tekrar tekrar yaşayacaksın
Belkide yıllarca, ara vermeden, nefes almadan
Hiç aklından çıkartmadan, bir adım ileri atmadan
Hep aynı yerde kalarak, durarak
Çivi gibi saplanarak yaşayacaksın düşlerinde
Ne hayatın ötesinde bir yarın olacak senin için
Ne de geçmişe dönüp
Bir el atabileceksin sevdiğine.

Öylece kalacaksın yapayalnız çaresiz
Benim yıllarca esir kaldığım
Ama kimselere anlatamadığım bir an gibi
Dilsiz, sessiz, Yüreksiz, taştan bir kalbe sahip
Bir beden gibi yaşayacaksın kör düğümlerde.

Şimşekler çakacak yüreğinin tam orta yerinde
Severken ayrılmanın ne demek olduğu düşecek,
Aklının bir köşesine.

Ya da sevilirken gitmenin
Ne kadar acı verdiğini anlayacaksın
Yüreğinin tam orta yerine...
.
.
.
Mawish
.
.
.