Gönlümü tarla edip suladım gözlerimle
Kalbimin kuytusunu kendime Kur-an ettim
Āyet âyet fışkırdı makamı sözlerimde
Gökte yıldızlar gibi, ancak kendime yettim
.
Yüreğim koca bir dağ, zerâfeti incecik
Tutmaz ayağım yeri, âteş çekiyor solum
Fakirdir sevaplarım, çâresiz bir birecik
Zencirlerle bağlıdır, sâdıklardandır kolum
.
Çağlayanı durdurup, çağlayıp ağlayalım
Ölümsüzlük iksiri, tanrıya rûh olmaktır
Gel kesreti bir edip göreni dağlayalım
Bu işin daha başı, zebil gürûh olmaktır
.
Seni gerek der iken, çiçeklerde bal idim
Güzel eyledi mevlâ, gördüm estiğim yelde
Şarabın aşk âteşi, gökçeklerde bal idim;
Kitap ciltliklerine, ilişmemiş teyelde
.
İman akar doruktan düşmeyen bir çığ gibi
Sanki uyuyan aslan, sessiz, sakin deryâlar
Çöle düşmeyen serap, kıyılıkta sığ gibi
Dertleri çıkınlamış mercân mercân hülyâlar
.
Kuzguna leş görünsem, kurtların suçu nedir
Kadere teslim olup, Allah’a sunum geldim
Cehennemi ateşin, cennetlik buçu nedir
O yârin ten şehrine taş taş dokunum geldim
.
Yoksul’um talan oldu, ölüme müesserdir
O sebe mâlikesi, tahtından indi gayri
Geride bıraktığı, kıyamete eserdir
Cismim rûhumdan çıkıp, tabuta bindi gayri

....................................................

Teyel :: Kenarlara işlenen dikiş

Seni gerek :: Yunus Emre hz.
Güzel eyledi mevla :: ( neylerse güzel eyler )...İbrahim hakkı hz.
Şarabın aşk ateşi :: Mevlana hz.