kadın ruhunun duygusal loşluğu olsa
bitiremediğin o yol nefes nefese
heyamola müjdesellik tesellisi belki
çok kuşlar uçtu
çok şiirler depreşti
"aradan çok yıllar geçti" sevgili
arada gelirim diyeli...



hep ayrı bir yerde tuttum seni
göçmen şarkılar avuttu bir müddet
kuvözde sakladım uzun bir zaman
ne kadar hissettirmediysem
o kadar çok sevmiştim

sendin senkronize ağrılarıma sebep
aynalardaki yüz kirime tek bilet
kırmızı dudaklı kiremit gibi dururdun öyle
kıskaçlı bir kıskançlıkla
aklımın çatısında
canımın en doğusu yüreğimin batısında
kaç gece kirece gömülmüştür tanrı bilir
kaç kelepçe yemiştir dilim
hileli irtikap tasfiyeli



şimdi kartlar açık
ama bir şerit gibi dümdüz ezdi geçti
kudurmuş gibi hız yapan yıllar
doğruydu sevdaların zamanaşımına uğramadığı
fakat şimdi
diller çözülse de bilekler düğmeli!
neyse
içinde ukde geçen tüm şiirler senin
sırtında toprak taşıyan tüm şarkılar benim...



çok seven oldu beni
yalan yok dolaştım durdum ben de
kendi içinde kafeslenmiş
bir sirk maymunu gibi
daldan dala...
ama hiçbir şirk unutturmadı seni
tutmadı yerini
ellerimi
senin gibi...


insan zaman kumbarası gibi sevgili
sadece sen görüyor
ve sen biliyorsun ederini
bugün süzülen yaşlar
eski tepelerin nemi!

hadi
daya başını yine omzuma
mırıldan eskisi gibi:

egenin iki kıyısı gibiydik seninle
öpüşürken ayrılan dudaklar gibi
çekilse kıyıdan postallar
alsalar aramızdan denizi
yine kucaklarız birbirimizi!




ToprağınSesi


.



( naçiz karalamama ses olmak nezâketi gösteren Ezgim/ Mürüvvet Söylemez hanıma teşekkürlerimle)