Sürgülerim kapıları
Kapatırım tum ışıkları
Çeker perdeleri
Yalancı bir gece indiririm yer yüzüne
Salarım vefasızlığın aç kurtlarını üzerine
Kana bulanmış keskin sivri dişleriyle
Liğme liğme ederler senden kalan her ne varsa geride
Ne resmin kalır duvarda
Ne de adın dilimin tam ucunda
Buruşturulup atılır
Sana yazılmış her bir mektup her bir şiir
Sadece izleri kalır tozlu masamın üzerinde
Birde kızgınlığım masum kelimelerin sırtında
Parçalanır bütün beyaz çarşaflar
Kana bulanır yatağım
Ne bir saç telin kalır yastığımda
Ne de sıcaklığın
Yırtar geçer tiz bir cığlık
Kulak zarımı tam ortasından
Sitemkar seslenişin çınlar kulağımda
Zaman zaman
Bir perde iner gözlerime
Silikleşir karşımda duran siluetin
Saçların gibi kararır her yer
Kör olurum
Seni ararim el yordamıyla
Bulamam
Sana seslenmek isterim önce
Sonra susarım sana kızgınlığımdan
Lal kesilir dilim
Büyür kocaman olur ağzımın içinde
Tıkar boğazımı konuşamam
Geleyim derim peşin sıra
Beni bir piç gibi bırakıp orta yerde
Arkanı dönüp gidişin gelir aklıma
Çözülür dizlerimin bağı
Çöker kalırım odanın orta yerine
Kötürüm kesilir bacaklarım gelemem
Bazen ağlayasım gelir ardından
Yokluğun çöktüğünde bir karabasan gibi üzerime
Ağlayasım gelir
O yalanci o fahişe gecelerde
Sonra gülüşün gelir aklıma
Hani o giderken yüzünde beliren gülümseme varya
O gelir aklıma
Yutkunur susarım kızgınlığımdan
Ağlıyamam
Bazen de sevesim gelir seni yeniden
Tıpkı eskisi gibi
Koşulsuz karsılıksız
Sesnsizliğimin göğsümün sol yanına çöktüğü zamanlarda
Sevesim gelir seni yeniden
Sonra başkalarına meyledişin gelir aklıma
Aşki bir fahişe gibi atışın gelir kucaktan kucağa
Kızgınlığım gelir aklıma
Sevemem seni yeniden
Yanlış anlama istemediğimden değil hani
Hep kızgınlığımdan