Uzaklar savurur bizi rüzgar gibi
Gün gelir teslim olur o uzaklar
Demir kelepçe bizim ellerimizde
Mapus duvarı gibidir, soğuk ve suskun
Tatlı sert paylaşım beklenir kavuşmada
Yabancı bakışlar, bahane ve mazeretler
Sineye çekilmiş acılardır içimizde gizlenen
Görünmeyen tel örgülerse hala aramızda
Eskisi gibi değildir hayat yaşlı kalbimizde
Bir de halka girmiştir araya, adsız parmakta
Geçen uzun zamandan hazin bir hediye
O an anlaşılır, mutsuz sondur filmin kaderi
Tek tesellidir sevileni son kez görmek
Ilk defa içten gelen bir hosçakal diyebilmek
Akabinde, arkaya bakmadan çekip gitmek
Son bulmuştur belirsizlikler, bitmiştir tablo
Elim bir gerçek kalmıştır artık geriye..

Uzaklar çalmıştır kelebeğin ömrünü

Sorarlar kaç yıldan başlar cezası..
Bir zorunlu ayrılığın,
Bir aşkın intiharının..

Kan Kirmizi.