boğazımda titreyen iman işgal atında
durma öyle ses ver bana Nuveyba!



Yusuf ile en son ne vakit öpüştün
Endülüs ne vakit haram oldu ruhuma
tanıştır gönlümü afrika askısında üşüyen açlıkla
kıtlıktan bir haber ver bana
rüyasız bir yorumda kaldım Nuveyba



and içtim öldürülen canlara
mümin,müşrik,münafıklar adına
sevdim sevmeyi insanca
gel yıka kalbimi yeminli ağlayışlarla



kork(m)uyorum senden ey müstekbir zula
dağlar kan tutacak bu gece ağzımda
ve bu gece tek senin için ey
sabrımı gövdeme giyineceğim Nuveyba
her yer müjdeci İbrahim bu gün
bu gün her yer bir Musa sana
kalbini uçur şimdi gök yüzüne ey nurlu asa
ve bil ki yine
her yer Allah bu dem
ve her ayet son secde seninle



ey Aziz olan Yüce Rab!
teşekkür ederim sana ateşi yarattığın için


işgal edilmiş yüzümün üstüne
son güneş doğmadan önce
gel beraber uyanalım Nuveyba
gövdem aşktan kopacak yoksa
beni bende yarsız-sende yalnız bırakma
mezarımın üstüne bir çocuk ek sonra
ve sabır suyunla onu sula



büyüsün cesedim bu sevda ile
gelmezsen ateş yakacak beni Nuveyba



görüyorum hala
öfkemin kör hançerinde ölüyor o şehir
ve ısrarla
her taşın altında bir kuru deniz gürlüyor
neden ki ve söyle şimdi niçin Nuveyba
çürüyor gövdesi kan tutan ağaçta dünya
yetmiş bin yemin tutmuş ak melek ile
gel susuz ellerimi Allah"a bağla



cehennem önümüzde yol versin bize
öpüşsün ağzımız bir ölünün kalbinde




inan ve korkma
Allah kadar günahsız bu rüya
son kıyamla uyandır beni Nuveyba





mhd