görür gönüldaşın
keder ile sükuta seyri seferini
gamı yükleyip sırtına
yalın ayak çöllere düşersin
dalda hüma kuşları
adın ile arşa seslenir

yayılır semaya ezanların sesi
sohbeti nurlu yarenim
rüzgarların zikrini dinle
gönlün yorulduğunda
çöktüğünde dizüstü harlı çöllere
dilinde Huda’nın adı
Allahu Ekber
tekbir ile eyle gönlünü

varsın kanatsın elini ayağını
çölün yaban kaktüsü
sen yine tara zülfünü
gökte gizli ay gibi
her daim parlasın nurlu gözlerin

cefadan olan açlığını
doyur sabır ile
bil ki çoktur rahmeti hakkın
terbiye et nefsini
bu devri alemde
gözü o ki aç olan
iblis-i şahandır

o şahan ki
ardı sıra gidenin
elemle kanatır yüreğini
onmaz hakkın gözünde
cümle nebi alem içinde

O ki şahların şahı merdan
bil ki yarende yarem
misk-i amberi gül olandan
sürdü göğüs kafesine
salın etrafta gönlü geniş
her dem naz ile
hasret-i sinende yananı
sürdürme yaban olan ele
gönül sırdaşın
yer gök oynayana dek seninle

vakit dolduğunda ansızın
toprak yarılıp içine aldığında
zuhuru tamam olanı
gönlü gül ile
her daim şen olan bülbüller
cenneti mekan içinde
mekanı bol olana
rahmet ile
aşk-ı nameyi canda
rahmet içinde sunarlar

gönlümün zikri ala destanı
semada gizli ay parçam
zuhuru halim olan sözüne
ezaya salma kendini
gam-ı keder içinde
bu alemi şerif olan kula
hayal-i mana arşta
sür sefayı hakla zikir içinde

sırdaşın yad eder durur sana
bu seyri seferi
an içinde boş alemi
alem-i gayb nezdinde
her daim der sana
hak ile olan biteni

canı pare pare yananım
tenine har düştüğünde
gönlü çöle dönenim
açılacak sana sırrı alem
zikri sefa içinde
yari sinende görende
kerim et gönül ile
adımı sal semaya

sırdaşım
gamı kederi al gönlümden
mevla saldı beni onmaz vuslata
hasreti dert ile
arş-ı alemde gezer dururum

ayan beyan oldum şimdi sana
sen biçare halde iken
çare ol diye
gönüldaşım sırdaşım
derdimin dermanı
en büyük kerimdir
vakti tamam olmadan
gerisini sual etme bana