13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1741
Okunma
Çığlığının arkasına yazdı sesini
Dönüşlerin son durağında
Yüreğine yasakladığı
Eskiyen bir aşkı rüzgâra savuşturdu
Bulut beyazında,
Kırk ikindi yağmurlarına
Çevrilen yüzü...
Hangi bahar sindi ellerine
Hiç kırgınlığı kalmasaydı
Uzanıp uzaklığın duldasına
Başını toprağına gömen kuşların
Kum tanelerince seviler bırakışı
Görmese gülümsemeli yüreği
Yüreği yalnızlığa çeken kıyı
Uslandır kendini!
Boran ve yağmurdan kalanları
Utangan bir gülümsemeyle
Düşler getir yarınlarından
Özlemsilerini ayırıp
Gerçeklerinle eksilt, uçuruma bırak
Yontu yalnızlığın merhabayla tanışsın
Senden ışıyan bir yüz bul
Gözlerin henüz eksilmemişken
Bitmeyen ayrılıklardan bir nehir kendine…