Aramalıyım seni
Çizgilerini okşamalıyım
Kesmeliyim bütün sözcüklerinin yolunu

Hatıramdadır
Eylüldü, akşamdı
Henüz tazeydi kavun
Henüz susmamıştı ışıklar
Horlamıştın aşkı
Ezip çiğnemiştin
Mercimek tanesi kadar
Ufalanmıştı kalbim

Söylemedim sana
Çatalındaki peynirden
Bardağındaki rakıdan yudumladım
Fakat içim yanmıştı

Eskimiş miyiz neyiz
Yoksullaşmışız bir de
Bol bol ağlamamızdan belli
Aklımın aydınlığı
Fikrimin ince gülü çalıyor pikapta
Seni anımsıyorum

Kaçacağım bir gün buralardan
Kaçmak gibi olacak benimkisi
Nasıl olsa yüzünsüzüm
Ne çıkar

Eteğine bastığım kaldırımlar
Onlar da anlamıyor beni artık
Boş laf seninki diyorlar
Huzursuz oluyorum
Bağırmak istiyorum varlığını,
Korkup yutuyorum adının harflerini sonra

Sızlıyor avuçlarım
Sızıyorsun avuçlarımdan
Sıçrayıp kayboluyor ömrüm
Avuçlarınca...