1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1975
Okunma
Rahmet yüklü bulutlar,
Yeryüzüne şefkatle bakmaktaydılar.
Suya hasret toprakla,
Birazdan buluşacaktılar.
Ve geldi emir,
Başladılar yeryüzüne yağmaya
Sağanak, sağanak.
Sevinçliydi kainat
Dağ, taş, hayvanat , toprak.
Bu rabbin merhametiydi,
Hiç dinmeden yağdı sabaha kadar.
Ve kandı yanık toraklar suya,
Bitivermişti hasret.
Sevgiyle baktı kainat
Gökyüzündeki o kara bulutlara.
Bir küçük tohuma can olurken, yağan yağmur.
Bir ezan sesiyle yeniden uyandılar.
Damla damla sardı, rahmet yeryüzünü,
Yıkadı bütün kötülükleri
Bu hayat için yeni bir şanstı.
PAŞAOĞLU
5.0
100% (4)
Cevap Yaz