Buhûr

Sararmış bir hazan dalıdır
rüzgarla sallanır durur namevcut bedenin

öyle hasretle dolu çaresiz
gelmeyeceğini bile bile
her akşam indiğim o sahilde arar dururum izlerini
bir gün çıkıp geleceğini düşleyerek

hayali fener misali gezinirken odalarda aynalarda
gördüğüm hep iki yüz biri neşe biri hüzün

loş ışıkları saksı çiçekleriyle dolu terkedilmiş konakların verendalarında
hikayemsi masalımsı fısıltılarla
adeta seslenirsin kısık sesinle
ay vaktidir
ay bana bakar ben aya bakarım
süzülür bulutlar
yüzün belirir hüznün rengiyle
keder gelir oturur içime
hatıralar sarar ince bir tül misali
sarar her yanımı

dinlerken sessizliğin sesini
sesin çocuk sesi gibi coşkulu öylesine sevecen

seni sevmek başka bir şeydir
zikirdir ibadettir
çiçekler neş-vü neva ederken sesinde
aniden tebessümün belenir hüzne

seni sevmek ezberlenir
sev diyen rabbime hatim indirir gibisine
sararmış bir hazan dalıdır ince narin bedenin

geçmiş bir yazın bir Haziran sabahında
sallanır durur rüzgarda namevcut bedenin

offlar çekerim
kokular gelir yaz bahçelerinin iğdelerinden
renkler havuzlar fıskıyeler
bir serinlik bir hoşluk gelir ki
uzanır tutarım ellerini
tarifsiz bir heyecan sarar içimi

sonunda öyle çok dilediğimden olacak
bir gece girersin rüyama
sarılırım hayaline
el ele
yürürüz mabedimize
yan yana sandukalar içinde
yüzlerimizin
balmumu renkleriyle
dileklerimiz için
çaput bağlarız mazinin dallarına
günnük kokuları içinde

21/Haziran/2013/Cuma/Bodrum

Yüksel Nimet Apel