İstanbul’u Bizans-Acem bulutu
Kapladı, karardı semâ Yusuf Bey...
G8 öncesi, bizim burada
Gün tutuldu, olduk âmâ Yusuf Bey...

Ne ağacı, ne yeşili, ne parkı...
Kodaman devletler çevirdi çarkı.
Dengesiz vatandaş atınca farkı,
Polis bastı gazı sanma Yusuf Bey...

Park bahçeler, talan oldu meydanda.
Esnaf canı zor kurtardı, son anda!
Yangına benzinle gitti basın da!
Yalan haberlere kanma Yusuf Bey...

Bizans’ı bilirsin, hin oğlu hindir.
İngiliz Alaman bir eski cindir.
Kolay mı bu işler, bu nasıl kindir..
Acem oynar bizle dama Yusuf Bey...

Solcu sendikalar girdi devreye.
Düğmesi orda mı sor Cenevre’ye?
İsrail el çırpar bütün evreye.
Acı patlıcanız ama, Yusuf Bey...

Kederli gönlümüz, bağlı elimiz.
Saçımız döküldü, çıktı kelimiz.
Sabrımız zorlandı, koptu telimiz.
Al bayrağa vurduk yama Yusuf Bey...!

“Tek dişli canavar” hortladı yine,
Dört can verdik, kan damlayan dişine.
Böyle gitmez, ödül koyduk başına.
İzini bırakmış çime Yusuf Bey...

Miraç böyle geçti, yakında Ber’at.
Allah’tan düzeldi, subay ve erat.
Gördük ki, daha da incelmiş sırat.
Vatanım Cennet mi, deme Yusuf Bey...

Rabbimin köprüsü git git biter mi...
Kanadı yolunmuş bülbül öter mi...
Dünyevî turnalar katar katar mı...
Tel kopunca vurduk cama Yusuf Bey...


Ber’at kandiliniz şimdiden mübarek olsun ağabey.
Selam ve dualarda buluşmak dileğiyle...