0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1087
Okunma
Oysa ne çok yakışırdı sana gülmek.
Dağların arasında kaybolmuş bir kent gibi,
Çocukça beklerdim çıkıp gelmeni.
Oysa en çok sana yakışırdı gülmek.
Gözlerinde görürdüm geleceği,
Umut ederdim, yüreğinde sonsuza koşabilmeyi.
Oysa ne derin bir yanılgıydı seni güneşe benzetmek,
Karanlıkta yeşermiş bir çiçekle,
Aydınlığı düşlemek.
Oysa ne büyük bir acıydı seni sevmek,
Dünü bağlayamadan yarına,
Bu günden, gözünden düşmek.
Kelkit - 2013
