Kaç nefes gerek,
Kaç sigara daha,
Kaç uzaklaş her şeyden
Bir sigara
Bir nefes daha uzağa .

Sevmekle başlayan cümlelerin
Yaşamsal deneyimler karşısında
Büründüğü o dirayetsizliğe
Yenik düşen kurgusal sevmeler
Ve gülünesi halimize yazılmış
O trajikomik masallardaki hüzünler
Kaçtığın her şeye seni bir kez daha saplayan
Kadim dost kılığından bozma
Eski şarkılar,
Yoksa onlarda mı sana küstüler?

Adı batasıca umut,
Daha mı az yakar bir tütün
Ciğerini insanın,
Sorgulayıp asarken düşlerinde bir yaşamı
Yada düşünce maskesi, gözü yaşlıların
Daha mı az riya saklar
Yeni bir sevda
Bir öncekinin nazarında?

Hangi yaşam daha beyaz,
Kim daha haklı,
Ne farkeder kim daha çok sevmiş
Kimin cefası ötekinden daha az.
Ulan arkadaş,
Şu koca evreni saran mutluluktan
Sana bir dirhem de mi kalmaz?

Kaç her şeyden,
Kaç kaçabildiğin kadar.

Oysa oturup ağlayacaktın birlikte,
Ölen çocukların ardından,
Bir kediye birlikte gülümseyecek;
Hayaller kuracaktın,
Kendi büyüttüğün bir ağacın altında,
Koşacaktın onunla,
Bitmez sandığın yaşamın kollarında.
Keşfe çıkacaktın yabancı şehirlerde,
Tanıdık acıları,
Bölüşecektin ekmeğini,
Silecekti, alnında parlayan teri,
Bir yapacaktın;
Ayrı kollarda ki iki "eli".

Sus, hayaller de ölür müymüş diye ağlama!
Sana dedim ya,
Çocuklar bile ölüyor bu dünyada,
Kimseye kalmayacak iki karış toprak uğruna...

Mutluluk ütopyasına,
Bilmiyorum ki kaç nefes daha gerek,
Kaç sigara daha,
Ama durma, kaç uzaklaş her şeyden
Bir sigara
Bir nefes daha uzağa.

Tek bildiğim şey çocuk;
Mutluluk bu yalnızlıktan da,
İnsanlıktan da çok uzakta...

Kırıkkale - 014