Özlediğim bir şey var bu şehirde,
Milyarları verseler yolunu gözlemekten vazgeçmeyeceğim.
Kokusunu hala içimde arıyorum,
Gözleri gözlerimin önünden gitmiyor.
Sesi an be an kulaklarımda sanki,
Her yakarışta pencereden bakıyorum.

Yağmur yağmıyor şimdilerde,
Göz yaşı dökmüyorum bu yüzden.
Bilirim yağmurları sevmezdin,
Ama ıslanmaya bayılırdın benimle.
Geceleri daha bir korkak yürüyorum sokakları,
Her köşe başında aynı özlem..
Keşke yanımda olsaydın, keşke...

Keşkeler dolandı dilime şimdi,
Lügatımda çoğalmaya başladı.
Bir kurt kemiriyor ağzımı,
Giderek adını yayıyor dudaklarıma.
Adın şimdi beynime kazındı,
İçimde yaşıyorum hasretini.
Yaz geceleri kadar sessiz değil bu hasret,
Kış güneşi gibi eritiyor buzlarımı.

Yanına yürüyesim hatta koşasım geliyor,
Ama adresin yazılmamış ki ayaklarıma.
Gittiğim yerler senin yokluğunda anlamsız,
Soluğun suretime uzak şimdi, üşüyorum..
Çıkıp gelsen ansızın;
Yılların öfkesini kussan yüzüme razıyım.
Yeter ki gel sen!.

Seninle oturduğumuz o ılık taşın üzerindeyim şimdi,
Kapılara bakıyorum göz ucuyla.
Acaba diyorum, belki diyorum,
Hiçbir kelime yetmiyor.
Karşı tepeler daha bir sıkıcı gözüme,
Göz ardımda duruyor tüm manzaralar.
Sokak lambaları daha karanlık,
Caddeler daha ıslak, toprak daha kuru.
Hep bir "daha"lar var her yerde...
Sigara bile boş geliyor ciğerlerime,
Sen olsaydın içmezdim diye iç geçiriyorum.
Ne zaman elime alsam kaçardın yanımdan,
Yakma! Dercesine bir bakış atardın.

Yıllar çok şey götürdü ikimizden,
Şimdi üst üste sigara yakıyorum;
Bir yerlerde görürsün de kızarsın diye..
Umut işte, maviliklerin siyaha döndüğü,
Gündüzlerin geceye karardığı.
Biraz kızıl biraz mavi..
Hazır bir şarkıyı hatırlamışken;
Rengimizi düşünüyorum.
Sahi neydi bizim rengimiz?

Bitti dimi bu karşılıksız sevgi hikayesi,
Şarkılar, sözler yitirildi dimi bu şiirde.
Gittin değil mi?
Yapa yalnız kaldık bu koca şehirde,
Çırılçıplak bir soytarı kralı oynuyoruz.
Ezberlediğimiz şiirler çınlıyor kulaklarımda,
Sen de duyuyor musun?

Hüzünlüyüm bu gece, uzun bir aradan sonra,
Hem de öyle böyle değil hüznüm.
Gözümden akacak yaşları tutuyorum,
Sözlerimin kudretinde boğuluyorum.
Biliyorum, biliyorum..
Bilmediğim bir yer var bu şehirde,
Kayıplar mezarlığı diyorlar adına.
Her neyse özlediğim;
Sen düşünme şimdi bunları, dert etme.
Tüm sus’ları aldım günceme,
Ceketim hala aynı yerde, gelirsin diye.

Ben gidiyorum teninin kahvesinde güç bulduğum,
İki yıl oldu bugün bekleyişlerim.
Ama inatla bekleyeceğim!
Milyarları verseler yolunu gözlemekten asla vazgeçmeyeceğim!

Alican Yıldırım / Gidişinin Ardı Duman’altı
11.06.2013