Ey sokakları tuz kokan şehir
Gündüzü sanki rüya
Gecesi sanki sihir..

Bir başkaydı çocukluğumun İzmir’i
Konakta troleybüsler vardı
Kordonda faytonlar
Fuarda minyatür trenler
Caddelerde sirenler boğuk boğuk çalardı

Sadece şarkı değildi İzmir’in kavakları
Göğü delen kavaklar vardı
Sarnıçlara yuva yapardı kırlangıçlar
Ne yana baksan zeytin ağaçları
Üzüm bağları
Tarlalar buram buram tütün kokardı

Arada bir teklerdi kuledeki saat
Vapurlar günde birkaç sefer yapardı
Hep telaşlı olurdu insanlar
Yetişmek için hızla iskeleye koşardı
Ürkekti meydandaki güvercinler
Yem atınca sağa sola kaçardı

O zaman da sosyeteydi Alsancak
Karşıyaka nazlı gelin gibi bakardı
Bilinen tek adresti liman
Orada buluşurdu sevgililer
Simitçiler çiçekçiler bayram yapardı

Şimdi ışıl ışıl İzmir
Köprüler gökdelenler şehri sardı
Hala çok seviyorum sevmesine
Ama
Sanki bir şeyler biraz eksik ve saklı
Sanırım
Kalbim
Otuz sene önce
Kordonda
Bir faytonda
Rehin kaldı..

Ey toprağına deniz suyu karışmış şehir
Aşkım sevgilim yarim
İzmir..