o günü bu gün gibi hatırlarım
bir çöp konteynerinin kenarında bulmuştum kalbimi
çünkü çöpe atılamayacak kadar değerliydim
ama kenarına bırakılabilirdim
son kullanma tarihi geçmiş ürün gibi
ya da eskimiş bir elbise gibi

hadi şimdi söyle bana
kalp nasıl tüketilirdi
nasıl tükenirdi
sahi
kalp tükenir miydi tükenmez kalem gibi

hadi söyle bana
obez olur muydu kalp mide gibi
ve her şeyi bir an’üst(t)en atabilir miydi
ya da bir kalp reflü olup kusabilir miydi fazlalıkları

hadi şimdi söyle bana
yalanları çok muydu kalbin
iktidar olmuş bir parti gibi
çünkü onların ağızları taş fırındı
çıkan kelimelerin pişkinliği bundandı
ve elleri mahirdi pişmiş aşa su katmakta

hadi söyle bana
bana iğrenir gibi bakışın
ağzımın hala toprak fırın olmasından mı
bakma bana öyle
kelimelerimi tezekle pişirdim ben
yoksa mide bulantın bundan mı

hadi şimdi söyle bana
senin şehrinde
binalar mı alçaktır insanlar mı
benim şehrimde binalar alçaktır minarelerden
ve alçaktır gönülleri
yaptığını başa kakan başı göğe ermişlerden

hadi söyle bana
bir kalbi kaç kalemde ihale edebilir ihaleci tayfası
ortak kullanıma açılır mı kalp
özel mülkiyet değil midir
yoksa sen de Marx gibi
herkesin özel mülkiyet hakkına sahip olmasına karşımısın

ey karşı penceredeki güzel
benim topraklarım her daim özel mülktür
özel mülküm kalbimdir
ve ancak emek sahibi mülke ortaktır.





İsli sayf 2013