geride bıraktığım zamanın küllerini savururken
aklımı kaplayan karanlığıma
bir ışık sokuldu gelişinle
ağlayan yüzüme,

düşen yalnızlığımı yırtan bir bakış kondu
yüreğime dokunarak,

ve sen naif tertemiz bakışların sahibi
ay yüz,

sana sesleniyorum;

yılların yorgunluğunu
sana bıraktım
gözlerin acımı yudumlarken,

sevmediğim hayatı aklıma yeniden kazandıracak kadar
sıcak samimi lisanın gönlü bol kızı,

ne söylesem sana az neyi saklasam
sana haksızlık olacak
vakitlerimi süsleyen bir nazar boncuğu kadar kıymetlisin.

bakışlarında titreyen düşleri
kıskanır gözlerim,

hayat sana kaderi bağışlarken
ardında ellerini açıp dua eden
biri hep ben olacağım,

adına uzaklarda şarkı söyleyen
sana şiirler yazan
bu kalem huzurlu bir yol çiziyor
bu karanlık geceye,

saçların dağılırken
rüzgar nasıl sevişir çılgıca,
deniz yalıyor yanaklarını,
yıldızlar süslerken.

ruhumun sınırlarını zorlayan yüreği temiz
merhametli kalp
senin ellerinde yükselen herşey
kutsanmış yarınlar bırakacak.

ve sen daima yaşamalısın
hiç bir zaman eskimeden
zaman kıskansa bile.
hoşçakal demeyi
sen varken kendine yediremez
bu şair gönlüm.