saf ve masum

siyahlar içinde bir kadın

billur yağmurun altında bekliyordu

mavi kapının önünde...

içerden gelen seslere kulak kabartarak

bahçe içinde bir ev... yeşil bahçe... yemyeşil

fıskiye şırıl şırıl akıyordu... suyun o dokunan ahenkli sesi

romalı bir heykel kadına bakıyordu

prekanta

ateş dikeni

alev alev yanıyordu

aşka koşan kadına

kadın yağmurun altında

mavi gözleri derin

mavi kapıya bakıyordu...

sessizlik...

ona git bekleme diyordu

ama o ısrarla bekliyordu

mavi kapının arkasından onu saracak kolları

ihtirası

aşkını yeniyordu...

prekanta

Aller à ... belle femme

attenteDiyordu

Ateş dikeni

Onu kendine çekiyordu

Blu hava

Alev alev yanıyordu

Ah prekanta

Prekanta

Hayır

O sana ait değil diyordu

Siyahlar içinde kadın

Döndü baktı

Müteessir bakışlar

Ya öyle mi

Demekki söndü ateşi

Öyle mi diyordu

Kapısına kadar geldim

Sessizlik

Tek karşılaştığım bu

Öyle mi diyordu

Prekanta

Ateş dikeni

Hüzünlü hüzünlü

Bakıyordu

Eğer o mavi kapıdan içeri girebilseydim

Bu ev yanardı

Sen…

Siyahlar içindeki kadın

Mavi kapıdan içeri girebilseydin

ölü çıkardı

Kırmızı ve siyah

Maviyi anlamaz

haydi

Aller à ... belle femme

attente

diyordu