Hergün..hergün seni düşünüyorum
Gün gelir bir mesafe alamadan yaşıyorum aklımda hep sen…
Yorgun bedenimi yorgun beynimi görmeden yaşıyorum... oysa
Yaşamak yorulmak değildi yaşamak dert tasa bilmeden günleri devirmekti
Ama yapamadım yapamadım
Dile kolay sevgilim yılları devirdik seninle
Neyle nasıl deme sen yanımda olmasanda seninle geçen zamanlarım ben ve ben
Yine ben ama senin içinde geçtiğini sandığım zamanlarım
Kaçıp uzaklaşmak istedim hep.. senden senin derdinden
Ama kaçmak seni tanımak irdelemek için mesafe koymaktan başka ne içindi
Belki de yanlış kelime bu kaçmak kelimesi
Belki seni daha fazla içime sokmak için kullandığım yanlış bir kelime
Bilemem orasını.. ama bilememek de kaçmak değil mi
Seni gerçekten tanısam… seni gerçekten görsem…
Benim için bu inadına bağlanmak demekti… boşver deyip bağlanmak
Oysa bir nevi bölünmüşlükleri yaşıyordum içimde…
Bölge bölge insanları içimde yaşıyordum
Bu bölgenin insanı şu bölgenin insanı falan filan işte
Artık umursamayacağım dediğim çok oldu… didik didik etmeden
Yargıları görmeden artık umursamadan yaşamak
Ama olmadı birtanem
Olamadı
Aşk coğrafya dinemez dedim… aşkın rengi yoktur..
Hani derler ya aşkın gözü kördür
Ama bir nevi mantık budalası olup çıktım işte
Delidolu zamanları diyorlar geçirdin sen
Hani o deli dolu zamanlar…
Neden deli dolu zamanlar…
Eğer insansan ve eğer bir kalp taşıyorsan her yaşta deliliği yaşarsın
Bu delilik mi sonra…
Bir siyahı sevmek…
Ya da bir arabı
Ne bileyim başka dinden insanları
Sevmek sevmektir…
Sadece sevmektir
Onun ten rengi değildir sevdiren onu
Ne bileyim işte…
Belki de kurumsallık içimize işlemiştir… belki de çıkarlar
Aşkın önüne geçen çıkarlar
Giderek birbirine benzeme…
Ne derler…
Bir aile çoğalmak ister… ailenin ihtiyacı bu
Ama bir aşk
Ama bir sevgi…
Senin çoğalmanın derdinde değil ki
Deli dolu zamanlar diyorlar buna oysa ben
Çoğalmaya yatırım yapmadan sadece ve sadece
Seni kendimde dinlemek istedim
Ve çok sevdim
Sadece sevdim!
Ve dinledim
Dinledim… suskunluğu dinledim
Bakışlarındaki gizemi çözmek
Hayatı sorgular bakışlarını…
Belki benim de içimden geçenler bunlar diye…
Ortak noktamız olsun istedim… hayata tek pencereden bakabilmeyi istedim
Ama olmadı
Pencereyi kapatıp koltuğuna gömüldün
O pencere bize ait dedin o hayat bize ait değil
Ama sevgiye dur diyemezsiniz… akanın önüne geçemezsiniz…
Ben yine sevdim
Belki pencereden bakmak aynı şeyleri görmek o kadar kolay değildir
Önemli olan parçaları bütünleştirmek değil mi diye düşündüm ama sen
Ya da ben her ne ise
Cesaret edip de bir adım atamaz mıydık öne
Sevgi durdurulamaz güçse önünde durulamıyorsa
Biz neden durduk peki… durabildik
Gerçek sevgi değil miydi hissettiklerimiz yoksa
Yoksa biz hayalimizle mi konuşuyorduk…
Ama ya içimde hissettiklerim…
Bana gerçek sevgiden bahsetmeseler
Şimdi seninle dertleşir miydim
Söyle sevgilim

Ümmühan Yaşar