24
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
1692
Okunma
inan bana kardeşim
benim için olsa istediğim
pencereni bile açmanı istemezdim
otur derdim koltuğunda kımıldama
unut sesin, soluğun çıktığını
çıkma yorucu yollara
kadınsan dizini kır otur
erkeksen yaşadığını unut
çiğnensin bütün çiçekler, boyun büksün
kuşlar bulamasın yuvalarını döndüklerinde
talan olmuş alanda
sis bulutları sarsın ortalığı yine
düşünceler dağıtılsın
hiç karışmam, karışma
zıplama olup olmadık yerde,
hele bir saatten sonra içme
oynama, hoplama
konuşma
bir rüzgâra kapılıp gitme diyeceğim
ama olmuyor işte
az seni, az beni, az da başkalarını
yani anlayacağın tüm halkı
ve çevreyi düşünüyorum
tuzaklar kuruyorlar
sanki fareyiz bir kapanda
burnumuzla kokluyoruz havayı
kapıp kaçanlar var peyniri
mutfak yalnız
ağzımı açsam lokmamı kapıyorlar
konuşamıyorum
bir tavam, tencerem var ses verdiğim o kadar
senden ne istediğimi sandın bu koşulda
bir ses,
o kadar!
11.6. 2013 / Nazik Gülünay