Şiirler vardır güleç
Şiirler vardır mutlu, sevecen
Şiirler vardır hüzün kokan, kasvetli
Hepsi de bir aşkı
Hepside bir yaşanmışlığı
Hepsi de bir ömrü anlatır
Yalansız, hilafsız
Kısacası sevgili
Bir şiirdir yaşamak
Kimi zaman bir çift karagöz
Mutlu eder seni
Kimi zaman ağlatır ıssız gecelerde
Kimi zaman kenetlenir gözlerin
Alamazsın kendini
Kimi zaman da
Göz bebeklerine kadar iner
Düşler kurarsın yarına dair
….Ve
O kara gözlere şiirler yazarsız bitimsiz
Şarkı olur dillerde
“SEVEMEDİM KARA GÖZLÜM SENİ DOYUNCA”

Dedim ya sevgili
Bir şiirdir yaşamak
Yanağa konan bir buse kadar sıcak
Tenime değen tenin kadar gerçek
Bir bakış, bir gülüş
Neler anlatır
Bir tebessüm, bir handedir
Dudağımdan dökülen
Bir iç çekiş
Bir yad ediş
Bekleyiş
Uğurlayış, hasret, özlemlem
Baharın ilki de, sonu da yaşanır
Yazılan her dizede
Ufuklara takılırken gözlerin
Umut rüzgarlarında koku ararsın
Bülbülle sohbet eder
Turnalara yüklersin hep selamı
Ve
Bir türkü gelir diline
“AYRILIK HASRETİ KAR ETTİ CANA”

Öyle bir tutkudur ki
Sevda denen o duygu
Ne kaçabilirsin
Nede vazgeçebilirsin
Uykusuz gecelerin kör sabahında
Seher yelleri okşuyorken saçını
Tan ağarır hafiften
Başında bir ağırlık
Bitap ve yorgun
Kıvrılır kalırsın olduğun yerde
Nere bir çiçek görsen
Sevdalıyı çağrıştırır her zaman
Her nereye baksan onu görürsün
Bazı bazı
Yad ederken dünleri
Buruk bir tebessüm yoklar
Dudaklarını
Bazen kendini atarsın
Onu yitirdiğin şehrin sokaklarına
Yine bir şarkı gelir aklına
“Şarkılar seni söyler,dillerde nağme adın”

Dedim ya ey sevgili
“BİR ŞİİRDİR YAŞAMAK”

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

HANDE: Gülme, gülüş