ş’nin alanı çok geniş
şu şehristanbul’dan başlayayım öyleyse
üstüne düşmüşken şeklim
şakıyan bir kuş gibi
ya da atının dizginleri elinden kaymış
bir arabacı
yine de kaderine küsmemiş


gölgeleriyle yarışan gökdelenler arasında
kendini bir parça toprakla mutlu hisseden
fasulye sırıkları arasında
aradığı her şeyi bulan
şu yaşlı kadın gibi neşeli


şarkı söylerler şehr ortasında
şaraba aşk karışır
aşka şarap
şehrin basamakları dizginlenir
şarkı dinlenir
bir yanda şarkılarda demlenir tarih


diğer yanım tamamla der şarkıyı
şarap rengi akşamlarda
sevginin ellerini iç bir yudum
şiire şevki bulaşsın demlerin
şuuraltın dolaşsın
birbirine eklemlensin sevgiler


şakısın yedi tepede ş’nin bin bir şekli
sisli akşamların kaçıştığı yerlerde
aşk borazanını eline alsın akşam güneşi
çalsın maşuğun masasında tef ile
yüzü açılsın şavkın
şarlasın istanbul denizi içre
şark sureti açılsın
bir gelin nâzı ile