Ben beni bildikten sonra
tepkisizlik ağacının gölgesinde
öfkeler değil,
sevdalar bıraktım dokunmalara...
Yüreğimde sevdalar biriktirdim
Karanlık akşamların koynunda...
duyarsızca dokunmaları seçenlere,
Birlikte olabilmenin,
sevdası içinde…
Karanlık gecelerde karga seslerine ,
Beyaz baykuşun çığlıklarıyla tempo tuttum...
Gecelerin siyahında sevdim karanlığı...
Gözlerim gecelerde kilitlendi yalnızlığa...
Korkmadım karanlıklardan...
merhaba diyordu yıldızlar
Her gecenin sonunda yeni güneşlere
Gözleri kör olanlar yokluğun kollarında,
Saldıranlar hep korkuyu seçenlerdi.
Korkmadım karanlıklardan
Bilirim var olmayı da karanlıklarda...
nefessiz kalsam da derinliklerde...
Yine de korkmadım boğulmaktan...
Çünkü...Biz…
Beraber güçlüyüz bu karanlıklar ormanında
Sevmeyi sevilmeyi bilenlerle
Severiz karanlığı da sabahsız gecelerde….

Şule temel 27.06.2008
Mesa/ANKARA