2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
960
Okunma
Sonsuzluğun oyunu bu
Kurtuluşu imkansız bir labirent gibi…
İstemek ve korkmakla başlayan,
Bilinenin güvenliğinde
Dar bir alanda hapsolan…
Eğer ve öyle olmasaydı diye biten…
Kabuğunun içindeki yapay ben miydi konuşan?
Oyunun içinde, oyunun mimarı olduğunu bilmeden,
Görülmez sokaklarda kaybolmaktansa,
Sevilmeyen olmak…
Acı çeken olmak...
Ya da acı veren olmak...
Oyunun içinde çaresizce kaybolan...
Kendi güçünün farkında olmadan!
Yaratılan kimliklerde beslenen hikayeler…
Hep aynı ritimle çalan bir şarkı...
Her yaşamda bir hikaye,
Her hikayede bir yaşamın tükendiği,
Sonsuzluğun oyunu hiç bitmek bilmeyen…
Şule Temel
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
