Kör nefsini dinleyip, unutma kelâmını!
Oku öğren Kur’an’ı, şifadır ’O’ her derde.
Çağdaş diye değiştik, Allah’ın selâmını,
Dalâlet içindeyiz, insan onuru yerde.


Tek gerçek değil midir? O’nun anayasası,
Uymadık hiç birine, gitgide olduk asi.
Yok saydık Emrihakk’ı, yazdık "fasık" yasası,
Mazlumu ezdik, dedik adına; demokrasi.



Ezilmez miydi zulüm, Kur’an öğrenilseydi?
İnsanlık zül içinde, biri birinden hakir.
Eşkıya, olur muydu? Hakk’ı görebilseydi,
Cezbetti aklımızı," şer düzen" batıl fikir.



Övgüsüne lâyıktık bir zamanlar Resul’ün,
Yolundan gitti daim, Atamız, ecdadımız.
Anlamını bilmedik, bir Âmenerresulü’n,
Ardından sömürgeye çıktı ulu adımız.



Yüce kitabın emri: Adaletle yönetin!
Dinsizden akıl alır, bakanım, idarecim.
Cezasını çekeriz yapılan ihanetin,
Şeytanı baş taç ettik, hakikâtleri recim.



Gazabına uğruyor, emrini dinlemeyen,
Parçalanmış, perişan, bakın! İslâm dünyası.
Kaldı mı bu alemde? Ahh.. Çekip inlemeyen!
Zulmeden eğlenirken, mazlumlar tutar yası.



Sen; entelim, zenginim, eğlenmeye devam et!
Çok geç kalmaz yakındır, başına taş yağacak.
Sen gibiler Mahşer’de, görmeyecek merhamet!
Burda Aslan(!) sağanlar, Orda "azap" sağacak.



22 ekim 2011
trabzon