Meyil verdim hayırsızın birine,
Sinsi lesi bozuk çıktı neyeyim.
Gönlümün neşesi gelmez yerine,
Cilve liydi çabuk bıktı neyleyim.

Bir bakış anında aldı aklımı .
Değişti kalbimin bütün iklimi,
Güvendim anlattım gizli saklı mı,
Onun sa yalanı çoktu neyleyim.

İyi gelir dendi ahiri zaman,
Kalmamış zalimde meğerse iman,
Sevmiş işte kalbim bir hayli yaman,
Ateşi yüreğim yaktı neyleyim.

Yüreğinde yoktu bir damla vefa,
Süremedim onla bir günde sefa,
Tek karım çekilen onulmaz cefa,
Gönül dağımı da yıktı neyleyim.

Param parça gönlü kendim dağlarken,
Dertlerime her gün derdi bağlarken,
yedi kat el benim için ağlarken,
Oysa uzaklardan baktı neyleyim.

Ozan Zekim arz eyledi halini,
Yine konuşturur sazın telini,
Üzerime çektim seher yelini,
Yandı yürek duman çöktü neyleyim...

OZAN ZEKİ TUNÇ