Dünya hali bugün varsın,
Göz görünce dil konuşur.
Edirne den bir şey dersin,
Gider karsta el konuşur.

Dostum sözümü hoş dinle,
Tatlı dilde bal konuşur.
Sabırlı ol sabır eyle.
Hem sağır kör kel konuşur.

Rüzgar vurur düşer yaprak,
Gazel solar olur toprak,
Gül açınca kıprak kıprak,
Dalında bülbül konuşur.

Hakka yarar sözler söyle,
Kör şeytana lanet eyle,
Ulu çınar çöktü böyle,
Çalı çırpı dal konuşur.

Siyah kirpik mavi gözde,
Çok şey vardır tek bir sözde,
Asaleti olan özde,
Selvi boyda bel konuşur.

Şer bela sabırla geçer,
Sabır eden kalmaz naçar,
Tikenlikte lale açar,
Bahçelerde gül konuşur.

Gün geçer devran dönerde,
Yürekte ateş sönerde,
Gönül susmayı denerde,
İçimdeki sel konuşur.

Gönlüm sabır diler sana,
Sabır servettir insana,
Acı rüzgar geldi bana,
Deli poyraz yel konuşur.

Zekim der açmam arayı,
Beyaz sanıyor karayı,
Kurşun açtığı yarayı,
Ölsem bile sal konuşur.

Ozan zekim çek nazını,
Daha güzel yaz yazını,
Dertli dertli çal sazını,
Dokundukça tel konuşur...

OZAN ZEKİ TUNÇ