23
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
6727
Okunma

Mevlam sanatını bu eserinde,
Göstermiş! Yakıyor, köylü güzeli.
Kaşları sürmeli, gözler derinde,
Süzerek bakıyor, köylü güzeli..
Ne dileği varsa olur anında,
Sönük kalır yıldız senin yanında,
Dillere destandır adın şanında,
Zerafet ekiyor köylü güzeli..
Vermiş güzelliği en özelinden,
Zülüfler dökülür saçın telinden,
Hayal ettim bir kez tutsam elinden,
Bakışlar çakıyor, köylü güzeli..
Yazması pembeli işlenmiş oya,
Kirpikler ok gibi nazenin boyu,
Alemin dilinde nam salmış köye,
Gönüle akıyor, köylü güzeli.
Topluyor gençleri çeşme başına,
Salınarak yürür bak havasına,
Uzatır elini içme tasına,
Başına dikiyor köylü güzeli..
Yıkar çamaşırı serer güneşe,
Bakınca yürekler düşer ateşe,
Dilinde türküler hali pür neşe,
Bülbülce şakıyor, köylü güzeli..
Giyinmiş fistanı uçuşur yelden,
Pilesi vurulmuş incecik belden,
Hayran bıraksa da ne gelir elden,
Göreni yıkıyor, köylü güzeli..
Elinde orağı gider çayıra,
Seyreden gözleri Mevlam kayıra,
Varıp kurda kuşa haber duyura,
Dağlara çıkıyor, köylü güzeli..
Akşam olur sürü bayırdan gelir,
Bakracı hazırlar işini bilir,
Kuzular önüne geçip dikilir,
Hamaylı takıyor, köylü güzeli…
Sobası yanıyor yemeği hazır,
Penceresi köye duruyor nazır,
Sabah erken kalkar ahırı kazır,
Avluyu yıkıyor, köylü güzeli…
Kimbilir kaç kişi gezer peşinde,
Yakıyor nicesin aşk ateşinde,
Duymuyor kimseyi kendi işinde,
Kulağı tıkıyor, köylü güzeli..
Böyle güzelliğe dayanmaz Erman,
Sayfaya dökülür, yazılır ferman,
Kalemde mürekkep, eller de derman,
Bırakmaz! Yakıyor, köylü güzeli..
MZiya
5.0
100% (14)