bir kağıt bir kalem
birde sen
geniş hayallerde gezinen desen
ne yakarışlar türkü söylesin dilimde
ne de küflü güzler sokulsun tenime
çatal dilli bir zaman bağdaş kurarken gözlerime

sevi dallarıma hüzün kuşları tünemiş
umutlarımı kesiyor kınından çıkmış aşk
yırtılıyor ellerimde paçalarından gece damlayan bekleyiş
bir firari ağıtın dağ kokusunu içine çekende
bir isyan çiçeğisin yamaçlarımda
niece baharları galeyana getiren

duvar dibinden maviye koşan sarmaşık
bendende selam söyle yıldızlara
gecenin gövdesine saplanırken şafak
ellerimin arkasına saklanadursun ay
mevsimler yüreğimde aşka nöbet değiştirirken

şimdinin doğusuna düşüyor adın
bu yüzden kutsalsın tüm lügatlarda
bir alışkınlığa sığınırken başım
içimde korkular şaha kalkıyor
dahaca suları öpmemişken med-cezir

köle pazarlarından kalan bir kaftana bürünmüş hissizlik
yangınlarımın çırası gülüşlerinden habersiz
arsızca içime akıyor aşk
sensizliğin vadilerinden geçerek
umudun yaylalarından geliyor
farkında olmasanda sen
ellerinde konup göçerek

aşk, isyan kokulu bir rüzgar nefesimde
içimdeki senle savaşıyor
karışıp hayatın demine
umursamadan hiçbir şeyi
bende seni yaşıyor

ALİ RIFAT ARKU
13/05/2013
İSTANBUL